Een kinderboerderij regio Lierde, Zottegem en Geraardsbergen.

 

Onze hoeve is gelegen in de mooie natuur van de Vlaamse Ardennen tussen Geraardsbergen en Zottegem.

Temidden van de groene weilanden en het glooiende landschap, tref je Hemelveerdegem, een gezellig dorpje in regio Lierde. Vlakbij het centrum leidt een smal straatje ons naar ‘Putse 8’ waar de ingang van kinderboerderij Het Hemelsdierenrijk zich bevindt. Open de poorten van Het Hemelsdierenrijk en je snuift de typische sfeer van een hoeve met die open gezelligheid omringd door geluiden van de dieren, warme positieve mensen, … je voelt je er direct op je gemak.

De kwispelende hondjes verwelkomen ons ook al en zijn weeral uitgelaten: die zijn dol op bezoekjes en dan zeker op kinderen, voor hen is het al feest.

We passeren de volière op de binnenplaats waarin kleurrijke vogels ons al fluitend begroeten. Zo gaan we verder door naar de schuur die ons leidt naar de konijntjes: er zijn witte, grijze, bruine, grote en kleine, … allemaal zitten ze ons te bekijken waarom wij zo kijken. Ze zijn mooi en schattig. We kunnen ze zelfs knuffelen, leuk is dat!
Aan de andere kant zien we allemaal verschillende cavia’s, er zijn er zelfs die net baby’tjes hebben en ze maken allen van die piepende geluidjes. De ene met veel haar trekt snel de aandacht, precies een agora poes maar dan een cavia, nog nooit gezien. Als ik het op mijn hand houdt, dan zit die zo rustig en kan ik die aaien…wat zacht! Ik wil hier graag een foto van.

Maar er is nog meer, we gaan verder en zien de kippen, de geiten en de bok. Er is er zelfs één die alles wil zien wie er naar hem komt kijken en die steekt zelfs af en toe z’n tong uit de gekkerd. Zou ik over het kopje kunnen strelen? Maar natuurlijk, het zijn één voor één brave beesten en gewend om mensen te zien. Ze hebben het zo graag.

Zou er nu nog meer zijn op deze kinderboerderij? We gaan via de andere kant van de schuur verder door naar achter en komen aan een open ruimte met …jawel hoor: pony’s, paarden, koetjes, speciale vogels, en goh, een speeltuin en een springkasteel! En er mogen ritjes gemaakt worden op die pony’s! Ik weet niet wat eerst te kiezen... wat leuks dat ik hier allemaal nog kan doen vandaag zeg, fieuw.
Nog voor ik het kan vragen, stellen de mensen van Het Hemelsdierenrijk het zelf al voor om tot bij de pony’s te gaan. Wat zijn dat tamme dieren, die zijn het precies gewend van kinderen rondom hun te hebben en ik mag daar op rijden, dit is te gek! Die bruine pony is zo enthousiast dat die zelfs al begint te rollebollen op de grond. Mijn hond doet dat ook, ik wist niet dat pony’s dat ook deden.

Maar zeg, wat is het hier groot, je kan wel héél ver kijken naar de wei. Die dieren hebben het hier écht wel naar hun zin en ja, wij ook! Nu gaan we iets drinken want ik heb er al dorst van gekregen. Ik wil chocomelk en mijn ouders kunnen zich verheugen op een biertje van Hemelveerdegem zelf. Dit lijkt wel vakantie zo…

Nu is het tijd om wat te spelen. Ik ga op het springkasteel om mij met de anderen wat uit te leven maar daarna ga ik op de go karts en op de schommel of zien wat verrassing er nog is, of eerst dat of, nee…anders…ik zal wel zien; er is veel maar ik weet wel dat ik me hier nog enorm ga amuseren sebiet alleen...de tijd gaat zo snel.

Tussen al die lachende en spelende kinderen komt er iemand zeggen dat we pannenkoeken mogen eten. Joepie! De mevrouw van de kinderboerderij, zeg maar Mira, die bakt ze vers met het recept van grootmoeder. Dat dan met lekkere bruine suiker, wat wordt dat smullen! Sommige kinderen lusten geen pannenkoeken maar die krijgen iets anders lekkers, goh ze houden hier echt wel rekening met iedereen he. Ze genieten er precies zelf van die mensen. Ik voel me hier wel echt thuis, ik wil ook zo’n feestje als ik verjaar!

Nu ga ik nog wat spelen want ik kan niet stilzitten, het is gewoon té leuk. Iedereen amuseert zich en daar wil ik wel bij zijn. Wat zie ik nu? Zoveel kleuren en wat rare kleren…het is een clown die me passeert. En ik dacht dat het dit zou zijn, zoveel leuke dingen te doen en het houdt maar niet op. Waw.

Er zijn al wat papa’s en mama’s toegekomen om mijn vriendjes op te halen. Maar zij vinden het precies ook leuk want ze blijven enthousiast praten daar waar je iets kan drinken, zeg maar de 'cafetaria' maar dan vééél gezelliger, echt in de stijl van een hoeve en kinderboerderij. Ik merk dat ze lachen omdat wij ons zo amuseren, het doet hen echt plezier. Wie weet, mag ik nog langer blijven….’s vragen…het mag!

Nu ben ik moe, tijd om wat te rusten. Het was een onvergetelijke tijd hier. “Papa? Mama? wanneer mag ik hier nog ’s terugkomen …?”